Tevellüt 14 Ocak 1974…
47 yıl beri, 48’nci öte.
Mevsimler her devir…
Sonbahar beri, ilkbahar öte.
İnsan yaşamıyla eş…
Yaşlılık beri, gençlik öte.
Acısı tatlısıyla geçti yıllar…
Tuz beri, şeker öte.
Acısı tatlısıyla gelecek yine yıllar…
Acı beri, tatlı öte.
48’in siftah takvim yaprağı bugün…
İlk günkü heyecan beri, yarım asrın tecrübesi öte.
Sayfalar doldu “memleketin âli menfaatleri” diye diye…
Söz beri, yazı öte.
Memleket için var…
Siyami Özel’den beri,ömürden öte.
- ••
Not: Aklımın kapısını çalmıyor değilbir hınzır soru, içimi göz gözü görmez her sis kapladığında…
Ya “yazdıkları olmasaydı”.
Her gün kaleme alınan ve envai okurla buluşan gazete ebadında bir mektuptur nihayetinde “Kastamonu” da…
Ya “olmasaydı”.
Ne iklimin talihsizliği ne “boş kuruntu” aklımın kapısını zaman zaman çalan…
Ne de “Kaf dağı” ikametgahım.
Şehirlerin referansıdır gazete…
Şehrin ekonomik kalkınmasını ve sosyal gelişmesini izah eden şifrelerden birisidir.
Şehirlerin tarihidir…
Hem yazarıdır, hem okunanı.
Fikir işçisidir gazeteci…
Beyninde ve vicdanında daim ağır yük.
Kastamonu Gazetesi 47 yıldır hem Kastamonu’yu hem de meslek ahlakınıalnı ak temsil etti…
Bembeyaz örtüsünde tek damla vişne lekesi yok.
Özel ailesi kendinden verdi…
İlkelerinden taviz vermedi.
