İlimizin sosyal, ekonomik, kültürel kalkınmasına dair en ufak bir yol haritamız yok, bu gidişle olacağı da yok, belirlenmiş bir plan olmayınca “günü kurtarmak” üzerine kurulu “popülist” karakterli hamlelerle vakti harcıyoruz…
Trajedi ile komedi arasında gelip geçiyor kalkınma yolculuğumuz.

Tabela “gol” yediğimizi gösteriyor…
Gol atmışçasına tribüne koşuyoruz.

Tribündekilerde alkışlayacak hal mi kaldı?…
“Umut fakirin ekmeği” yine de zoraki avuçlar birbirine vuruyor.

Kastamonu’nun “göç verme” eksenli bir geleceğe yürüdüğünü bizzat kamunun istatistik kurumları son 3-5 yıldır sürekli ilan ediyor, köyler ilçeye, ilçe merkez ilçeye, merkez ilçe il dışına kayıyor, göç veriyor Kastamonu…
Umursamadık bu yıla kadar, göç verdiğimizin yeni farkına vardık, yine oralı olmadık iyi mi?

Giden Kastamonu’dan gidiyor..
Umursasak artık.

Kastamonu’nun “sönmemesi” için yerel potansiyelinin farkına varması, plan yapması, işbirliği içinde hayata geçirmesi lazım…
Ne kamu yatırımları ne de dışarıdan gelecek yatırımcılar Kastamonu’yu kurtarır?

Mülki idarenin görevi değil “yerel kalkınma”…
Yerel yönetimlerin, meslek odalarının, sivil toplum örgütlerinin ve “akıl fikir” vermesi yönüyle üniversitenin birinci işi ve sorumluluğu.

Gel gör ki…
Bitmeyen bir “kış uykusu”.

Kastamonu sosyal, ekonomik, kültürel alanlarda nasıl kalkınacak?…
Cevap yok.

Mutsuz Ilgaz

Kış turizminin başlangıç merkezlerinden biri olan Ilgaz dağında “umut” bağlanan işletmeler mutsuz mu mutsuz…
Nicedir kar altındaydı, “su yüzüne” çıktı mutsuzluk.

Anahtarı bırakmanın peşinde olan turizm işletmesi var…
Kapısı aylardır kilitli işletme var.

“Eğlence” yok…
“Köfte ekmek” var.

Ocak ayında “50” bin ziyaretçi geldiği iddia ediliyor Ilgaz’a…
Emsallerinin iki günlük sürümü bu rakam.

Yanı başında “havalimanı”, kurşun atımı mesafede “Ankara”, yamacında “Safranbolu”…
Kar etmiyor.

Ilgaz “mutsuz” olunca…
Kastamonu “umutsuz” oluyor haliyle.

Kabul edelim ki “Kastamonu’da turizm yok”…
Mevcut haletiruhiye ile olacağı da yok.

MUSTAFA AFACAN