TÜİK’in yayımladığı “Eşdeğer hanehalkı kullanılabilir fert gelirine göre bölgesel yoksulluk sayıları ve yoksulluk oranları 2019″ sıralamasında “Kastamonu” ve 2 komşusu 26 bölge içinde 1’inci sırada…
2018’e göre ciddi bir “hanehalkı” gelir kaybı var.
(TÜİK tanımlıyor teknik kavramı…
“Hanehalkı ya da fert açısından gelir, üretime yapılan katkı karşılığında belirli bir sürede elde edilen değerlerin toplamı olarak tanımlanabilir. Hanehalkı geliri, emek karşılığı alınan ücret ve maaşlar şeklinde, toprak kirası (rant), sermaye geliri (faiz) veya teşebbüs geliri (rant) şeklinde olabilir.)
Yoksulluk oranı İstanbul’da 2018’den 2019’a “düştü”…
Yüzde 12.7’den yüzde 11’e.
Yoksulluk oranı “düşen” diğer bölgeler…
“Tekirdağ, Kırklareli, Edirne”, “İzmir”, “Bursa, Eskişehir, Bilecik, “Kocaeli, Sakarya, Düzce, Bolu, Yalova”, “Ankara”, “Konya, Karaman”, “Kayseri, Sivas, Yozgat”, “Malatya, Elazığ, Tunceli, Bingöl”, “Van, Muş, Bitlis, Hakkari”.
“Kastamonu, Çankırı, Sinop”…
Yoksulluk 2018’den 2019’a “arttı”.
2018’de yüzde “12.4”…
2019’da yüzde “15”.
2018’de “Kastamonu, Çankırı, Sinop” 26 bölge içinde en yoksul 4’üncü bölgeydi…
2019’da “şampiyon” oldu.
91 bin “yoksul” vardı 3 ilde…
113 bine çıktı.
(Türkiye’nin ortalama yoksulluk sınırı 2019 yılında 10 bin 793 TL olmasına karşın “Kastamonu, Çankırı, Sinop” bölgesinde 10 bin 682 TL olmasına rağmen…
İstanbul’un yoksulluk sınırı 14 bin 20 TL misal.)
“Van, Muş, Bitlis ve Hakkari” bölgesinde 2018’den 2019’a yoksulluk düşerken misal…
“Kastamonu, Çankırı ve Sinop” bölgesinde yoksulluk neden arttı?
Hanehalkı “yoksulluk üstü” gelir niçin elde edemiyor?..
Cevap bulmamız lazım gelen soru bu.
- ••
Not:“Mardin” örneğini paylaştım geçtiğimiz günlerde…
İş dünyasının öncülüğünde Mardin, ilin yoksulluğuna çare bulmak için çalışma başlattı.
TÜİK raporlarını baz aldılar…
Kendiyle “barışık” bir il.
MUSTAFA AFACAN
