Kastamonu’nun epey bir zaman bölgemizdeki sanayi ve ticaret alanlarında “özne” olamayacağı gün gibi aşikar, bari “dolaylı tümleç” olalım da komşuda pişen bize de düşsün…
Karadeniz’de birbiri ardına bulunan doğalgaz rezervleri komşudan Anadolu içlerine taşınacak.
Ülkemizin üçüncü büyük limanı olacak olan Filyos’a doğalgaz “piyangosu” da vurdu…
“Kastamonu” istedi bir göz, Allah verdi iki göz.
Filyos Endüstri Bölgesi tahmin edilenin üzerinde bir kapasiteye ve ivme açısından erken sıçramaya kavuşabilir “doğalgaz” sayesinde…
Uçması için “yakıt” hazır.
Karadeniz’de doğalgaz bulunmasının akabinde Türkiye Petrolleri Anonim Şirketi’ne Filyos limanında yer tahsis edildi…
“Işık hızı”.
İskenderun bölgesinde ciddi yatırımlara imza atan ve kökleri Kastamonulu aileye dayanan “Tosyalı Holding” fabrika kuruyor bölgede…
Doğalgazı İç Anadolu’ya taşıyacak.
Sadece doğalgaz merkezli kısa vadede daha ne yatırımlar çıkacak bölgede hiç şüphesiz…
Filyos umulandan daha kısa sürede hedeflenen güzergaha erişecek büyük olasılık.
Sadece bir “liman” değil Filyos…
Ardında dev bir endüstri bölgesi ve lojistik kanal hazırlanıyor.
Çaycuma/Zonguldak…
“Kapı bir komşumuz” saymak lehimize.
İnebolu Limanı olmadı…
Umudu Filyos’a çevirelim.
Kastamonu’nun Filyos projesine yönelik eylem planı olmalı…
Kalkınmak ve gelişmek istiyorsak tabii ki.
Rüzgarı arkamıza değil de önümüze alırsak…
Göç veririz.
Dağılırız…
Gömülürüz hepten.
Not: 1950’li yıllarla birlikte “üretim” bitti Kastamonu’da…
“Ali Rıza ekonomisi” devri başladı.
İstanbul’dan ambara yüklenen ürünler Kastamonu halkına sunuldu çarşı pazar…
Köylünün hasbelkader üretimden elde ettiği gelir ile işçi/memur maaşları sayesinde çark döndürüldü.
Yarım asrın sonunda…
İnşaat sektörünün dümen tuttuğu “rant ekonomisi” başladı.
Evvela “büyükşehre” göç, ardından “köyden ilçeye” ve devamında “merkez ilçeye” yol bulan “il içi göç”…
Genel işleyiş karakterine bakıldığında “kasaba tipi rant ekonomisi” dense karşılığını bulacak bir tanıma oturdu Kastamonu ekonomisi.
“Buraya kadar” artık…
Deniz bitti.
Ya “üretim”…
Ya “tükenim”.
MUSTAFA AFACAN