Hisarardı Mahallesi’nin en eski sakinlerinden, emekli bir baba Hamit Egeli… 33 yaşındaki zihinsel ve bedensel özürlü kızına tam 33 yıldır hiç uflamadan, puflamadan sevgiyle bakıyor. Mahallerindeki otobüs durağında vefakar babanın kısa ve öz hayat hikayesini dinledik.
“Ben yedi çocuk babasıyım. 33 yıl önce bedensel ve zihinsel olarak bu kız çocuğum dünyaya gözlerini açtı. Adı Nebahat Egeli. 33 yıldır onun tüm bakımlarını uflamadan yapıyoruz. Güllük gülistanlık bir yaşamımız yok. Bu günümüze de şükür ederek yaşıyoruz. Tabii sıkıntılarımızda var, yok değil. Kızıma devlet üç aydan üç aya özürlü maaşı veriyordu. 3 yıl önce kesildi. Devletimiz bakım parası olarak şimdi annesine 930 lira bakım parası veriyor. Benim yaşım artık 70’e doğru ilerliyor. Vakıf’ta ailemize ait bir evde oturuyoruz. Kardeşim evin birinci katında, biz de ikinci katındayız.. Kızım Nebahat Egeli 33 yaşında. Ben yaşlandıkca kızımı merdivenlerden ikinci kata sırtımda taşmakta çok zorlanıyorum. Belediye Başkanımızın yanına gidip, ikinci kata bir asansör yapıvermesi için derdimizi, çektiğimiz eziyeti anlattım. Sağolsun duyarlı davranıp asansör yapma sözünü verdi. Asansör yapma sözü biraz gecikti, ama yine de Başkanımızın bize verdiği sözü yerine getireceğine inanıyorum. Bir müjdeli haberi yakın bir zamanda kendisinden almak istiyoruz. Oturduğumuz evimi imkansızlıklardan dolayı da yapılması gereken tamiratılarını da imkansızlıklardan dolayı bir türlü yaptıramadım. Bu yüzden çok sıkıntılıyım”
Böyle diyor Hamit Egeli…
33 yaşındaki bedensel ve zihinsel engelli kızları Nebahat Egeli için Belediye Başkanı Tahsin Babaş’ın asansör yapma sözünü yerine getireceğine gönülden inanıyor.
TURGUT YILMAZ
