Zaman…
Bu kadim şehrin tüm renklerini birer birer soldururken…
Yaşanan uğursuz sürece…
Yüreğinde tomurcuklanan tüm “çiçek”lerle bezediği…
Kalemi ve deklanşörüyle:
“Hayır” diye haykıran bir “düş’ün emekçisi”ydi Fahri Özbek…
•••
Yazdıkları…
Çektikleriyle…
Giderek çoraklaşan kültür iklimimizdeki yeri ve önemi hak ettiğince anlaşılacaktır…
Hiç kuşkusuz.
•••
Neyleyelim ki…
Şimdi…
Gönül mahzun…
Şehir mahzun…
Biz mahzun…
Mehmet Yücel
