- At sırtında 7 yaşındayken babasıyla birlikte Samsun’dan Kastamonu’ya gelen İsmail Evvelbahar, o günden bu yana 51 yıldır at sırtında çerçicilik yaparak geçimini sağlıyor. Kimsesi kalmayan Evvelbahar’a, Araç Boyalı’da köylüler imece usulü bir ev yapmak için harekete geçti.
Tarihin en eski mesleklerinden biri olan çerçicilik, gün geçtikçe yok olmaya başlarken bazı satıcılar bu geleneği devam ettirmeye çalışıyor. Ürünlerin takas usulü veya normal olarak satılması anlamına gelen çerçicilik mesleğini sürdüren İsmail Evvelbahar, yıllara meydan okuyarak geçimini çerçicilik yaparak sağlamaya devam ediyor. 51 yıldır mesleğini sürdüren, hayatta atından başka hiçbir şeyi olmayan 58 yaşındaki Evvelbahar, gideceği her yere yıllardır at üstünde gidiyor. Kardeşini ve babasını kaybettikten sonra yapayalnız kalan Evvelbahar’a kalacak yer yapmak isteyen Araç Boyalılı köylüler, imece usulü çalışmalara başladı.
“Babamın öldüğünden 15 gün sonra haberim oldu”
51 yıldır çerçicilik yaparak geçimini sağlayan İsmail Evvelbahar, “7 yaşındaki iken babamız bizi memleketten almış buralara götürmüş. Hemen hemen 50 yıldır buralardayız. Araç-Kastamonu derken geçimimizi sağlamış babamız, bizleri büyütmüş. 2000 yılında babam ile kardeşim, Araç’ın Gemi köyünde kalıyorlardı köy odasında. Adana’ya çalışmaya gitmişler. Kardeşim orada vefat edince babam da yaşlandı, bırakıp tekrar Araç’a gelmiş. Babam da burada vefat etmiş. Beni cenaze için çok beklemişler ama gelmeyince gömmüşler. Benim 15 gün sonra babamın öldüğünde haberim oldu.Kkardeşim ve babam ölünce ben tek başıma kaldım. Ben de o köy bu köy geziyorum. Köylüler beni hep tanıyor artık. Her yerde bin tane evimiz var. Köy odaları açık oluyor, oralarda kalıyorum. Misafir ediyorlar, yemek ve çay veriyorlar, bana bakıyorlar” dedi.
Atın sırtına yüklediklerini yağmur çamur demeden köy köy gezip sattığını söyleyen Evvelbahar, “Hastalanıyoruz, iyileşiyoruz yine de ayakta duruyoruz. Oyuncak, kap kapacak gibi şeyler satarak geçimimizi sağlıyoruz. Bir köye gidiyorum, yayılıyorum, her yerden yemek çay geliyor. Hiçbirinden haberim olmuyor. O kadar iyi insanlar var, bakıyorlar bana. Allah razı olsun herkesten. Ben, damlarda yattım, yerlerde de yattım. Belki 20 yıl sobasız yerde yattım. Biz alışkınız böyle yerlerde yatmaya. Bu konteyner benim için villa. Villa dedikleri şey nedir bilmiyorum ama benim için çok güzel. At üstünde karda çamurda köy köy gezdim. Tipide at ile çok zor şartlarda dolaştım. At üstünde ömür öyle geçip gitti. Doğdum doğalı 7 yaşımdan beri hep at ile hayatım geçti. Benden başka da zaten kimse kalmadı” diye konuştu.
Boyalı’da işyeri olan Araç Sümenler Köyü Muhtarı Hikmet Büyükçolak, “İsmail kardeşimiz için prefabrik bir ev yapılmasına karar verildi. Nasip olursa İsmail kardeşimizin bir tane evi olacak. İsmail, at sırtında çakı, çakmak, tarak, yemeni, kap kacak gibi küçük eşyalar satarak köy köy gezerek geçimini sağladı. Bu arkadaşımızın hayatta hiç evi olmadı. Hep ömrü köy odalarında geçti” dedi.
Boyalı Köyü Muhtarı Mustafa Tosyalı da, “İsmail abimize burada ev yapıyoruz. İsmail abimiz, Araç’a Samsun’dan geldi. Çocukluğumda ben ilkokula giderken İsmail abi geldi Boyalı köyüne babasıyla. Bir tane atları vardı, bir tane de kardeşi vardı İsmail abinin. Kardeşi ve babası vefat ettikten sonra İsmail abi tek başına kaldı. Bizler de ona yardımcı olmak için elimizden ne geliyorsa arkadaşlarla birlikte Allah razı olsun komşulardan, herkesten yardımcı oluyorlar bizlere. Köylülerimizle İsmail abinin konteynırının konulacağı yere temelini atıyoruz inşallah. Güzel bir ev olacak İsmail abiye” ifadelerini kullandı. (İHA)
