Bir takım işlerimi halledebilmek adına son üç haftadır Daday’ın yolunu tutuyorum. Hani atlı turizmde umudumuz olan Daday’ın… Hani etli ekmek deyince aklımızda lamba yaktıran Daday’ın… Hani onlarca canımızı yolunda kaybettiğimiz Daday’ın…
Ağlı’nın bir yolu var, görseniz uçak pisti… Daday, kağnı yolu. Ama yetkililere teşekkür etmeden geçemeyeceğim bir konu var; “Dikkat! Kazaların yoğun olduğu yerdesiniz.” levhası takılmış. Gerçekten çok büyük bir hizmet! Adım başı koyulsa daha doğru olurdu denilebilir.
Kamyonlar, traktörler kol geziyor yolda. Kol gezmeyen ne var biliyor musunuz? “Yol çalışmaları yapılıyor” cümlesinin öznesi iş makineleri… Onların ünü tünü yok yolda. İki tane sarı renkli kamyon var. Üç tane çalışan. Gelen arabaya “Yavaş” işareti yapıyorlar, ki hız sınırında gitmek zaten mümkün değil.
Bir da bol bol toz duman var çalışmaların(!) yapıldığı alanda. Önümüz kış… Orası artık çamur deryası anlayacağınız. İki hafta daha görünür iki makine orada. Sonrası balçık… “Yapıyorduk da, yan yattı, çamura battı…” cümlesi büyük bir doğruluk kazanacak Daday yolunda… Gerçekten çamura batacak.
Velhasıl, daha çok canımız yanar o yolda. Daha çok gözyaşı dökeriz. Sonra dediğime gelir, adım başı levha asarız “Dikkat!” diye… Elden başka bir şey gelmiyor çünkü… Ancak levha, uyarı, büyük puntolarla yazılmış başlıklar, tüy biten diller, kanayan yürekler…
GÖZDE MINIK