Pek iyi olduğumuz söylenemez açıkçası. 182’ye bağlanıp randevu almak imkansıza yakın. MHRS’den arama yaptığınızda genel olarak gördüğünüz mesaj, “Aradığınız kriterlere uygun randevu bulunamamıştır” oluyor.
Madalyonun diğer yüzüne baktığımızda ise neredeyse insanlar birbirini yiyor özel hastanede. Eğitim Araştırma’dan randevu alıp muayene olmak çok zor olduğu için, diğer seçeneğe yöneliyor insanlar.
Pandeminin durmaksızın artış gösterdiği bu günlerde, virüs yuvası olmasından korkuyorum hastanelerin. En çok bulaşan yer olmasından çekiniyorum. Tedbirleri yeteri kadar alamadığımız görünüyor çünkü.
“Sosyal mesafe” sıfıra yakın. Temas deseniz, sıklaşmış saf. Maskeler çene altı. Görüntüler pek de rahatlatıcı değil hastanelerimizde.
İnsanın aklına bir soru geliyor: “Sağlıkta yeterli miyiz?”
Vatandaşlarımıza yeterli desteği, hizmeti verebiliyor muyuz?
Tam teşekküllü hastanemiz çürüdü gitti misal… Farklı bir konu olsaydı, durum daha değişik olur muydu?
Farklı bir durum olsaydı Kastamonu Eğitim Araştırma Hastanesi Başhekimi Ergül, “Talebi karşılamak için hastaneyi büyütmemiz gerek” açıklamasını yapmak zorunda kalır mıydı?
Akıllarda başka bir soru: “Çevre illerin ‘Sağlık Turizmi’ne Kastamonu olarak katkımız ne kadar?”
Bunları durup bir kez daha düşünmemiz gerekiyor…
Gözde MINIK
